Kerstmis vier ik dit jaar grotendeels op Texel, op kerstavond gezellig thuis met lekker eten en een rood wijntje erbij en Eerste Kerstdag met de drukte en gezelligheid van dinerende gasten en leuke collega's op mijn werk. Een gemoedelijke kerst dus, waarbij ik me geen zorgen hoef te maken of mijn huis er dinsdag nog staat, wanneer ik weer thuis kom van een Tweede Kerstdag met de schoonfamilie.

Maar dat kan ook anders, want Als de dijken breken...

Dan kun je toch beter maar op een terp wonen, en niet zoals ik in een polder vlak aan zee. Dat is althans de conclusie van het E.O.-programma 'Als de dijken breken...' dat ik de afgelopen weken belangstellend heb gevolgd. Of ze ook echt kunnen breken? Jazeker, meld de NOS, maar erg waarschijnlijk is dat niet.

De Texelaars, vlak voor kerst 1954, zullen daar, krap twee jaar na de watersnoodramp van 1953 die op Texel acht dodelijke slachtoffers eiste, minder zeker van zijn geweest. Donderdagmorgen 23 december zorgde een noordwesterstorm met snelheden van 160km per uur voor groot alarm en evacuaties. Terecht, bleek toen dijken bij Stellendam en Ridderkerk het begaven. Op Texel werd de in 1846 bedijkte Eendrachtpolder geëvacueerd. In februari 1953 was deze polder overstroomd, maar nu gebeurde dit niet. De Texelaars konden dus weer voor de kerst naar huis, hoewel die waarschijnlijk wel wat minder feestelijk werd dan normaal.

Bronnen:
Ecomare over de Eendrachtspolder
NOS over E.O.-programma 'Als de dijken breken...'
Krantenartikel uit Het Nieuwsblad voor Sumatra, 24 december 1954