Afgelopen vrijdag werd Marten 32 (of zoals hij zelf zegt 2^5) en dat vierden we zaterdag met zijn familie. Reden om weer eens wat anders te bakken dan ons dagelijks brood. Ik had mijn zinnen gezet op rijstevlaai. Dat had ik nooit eerder gemaakt en dus begon ik daar vrijdagochtend al mee. Ik maakte, volgens dit recept de bodem en vulling en bakte de taart af. Op zaterdag klopte ik, nog net voor de visite kwam, de slagroom op en bestrooide de taart met chocoladeschaafsel. Marten zorgde voor het schaafsel. Hij probeerde dat eerst met een kaasschaaf, zoals Laura in haar recept heeft aangeraden, en vervolgens met een rasp. Beide methoden bevielen hem niet, maar een groot keukenmes bleek wel goed te werken.

Focaccia, Quiches & salade

Als voorafje bakte ik twee focaccia's, één met zongedroogde tomaten en één met zwarte olijven. Hier begon ik mee op zaterdagochtend, omdat focaccia-deeg moet rijzen. Het deeg van de tomaten-focaccia heeft uiteindelijk echter iets te lang gestaan waardoor het wat uitgedroogd was. Voor de smaak maakte dat gelukkig niets uit. Het deeg was wel wat minder makkelijk mooi te vormen.

Ik was nog niet klaar met bakken, voor het avondeten maakte ik nog twee quiches. Dat vind ik ideaal verjaardagsvoedsel, omdat het lekker is en helemaal van te voren klaar te maken. Zo hoef je niet nog een hele tijd in de keuken te staan terwijl er visite is. Alleen nog even opwarmen en het eten is klaar. We kozen voor een quiche met tomaat en parmezaanse kaas en eentje met spinazie en feta. Ik heb wel vaker zelf quiche-deeg gemaakt, maar gebruikte deze keer gewoon plakjes bladerdeeg uit de supermarkt. Anders zou er zeker te weinig tijd zijn geweest om alles af te krijgen. En eigenlijk is bladerdeeg ook gewoon heel lekker. Met een Italiaanse salade erbij, gemaakt terwijl de visite een rondje maakte langs de NIOZ-haven, hadden we zo een fijne verjaardagsmaaltijd. We hadden nog twee bakken tiramisu voor toe, ook gewoon uit de supermarkt. Ik wil zeker nog eens zelf tiramisu maken, maar dat doe ik een andere keer.

Zondags

Zondags aten we weer quiche, omdat ik nog een 'mislukte' bodem had. Dat wil zeggen, ik had een mooie bodem gemaakt voor de quiche met tomaatjes en parmezaanse kaas, maar toen ik alles klaar had leek deze me te klein voor de vulling. Dus maakte ik een nieuwe bodem en hield een bodem over. Deze vulde ik met een gesnipperd uitje en een bakje vegetarische spekjes + de overgebleven parmezaanse kaas. Er ging nog een restje ei in, dat ik over had van het bakken van twee boterkoeken die Marten maandags op z'n werk zou trakteren. Samen met een restje salade hadden we zo weer een lekkere maaltijd en waren mooi van een groot deel van de restjes af.